رضا بابایی
با وجود تمام پیشرفت‌هایی که در علم حاصل شده است. هنوز تیترهایی مثل «ستاره‌شناسان در آستانه یافتن جهانی فراتر از منظومه شمسی هستند» یا عناویتی مثل «کشف نشانه‌هایی از حیات در سیاره زهره» و «ارسال مریخ‌نورد پشتکار (Perseverance) به منظور بررسی امکان سکونت انسان در این سیاره» ما را به وجد می‌آورند. در این‌جا قصد نداریم امکان حیات را بر گستره گیتی بسنجیم، بلکه می‌خواهیم به دنبال علت شروع و ادامه این جستجو و در پی آن دلیل سفر در اعماق آسمان‌ها باشیم.
چرایی اکتشاف فضایی
از نخستین باری که اجداد ما نگاهشان را به آسمان دوختند، میلیون‌ها سال می‌گذرد و همواره در گذر زمان رؤیاهایی مانند پرواز، سفر به فضای ناشناخته، گام نهادن روی ماه، اکتشاف سیاره‌ها و ... با ما رشد کرده است. از این رو ناسا در مقاله‌ای می‌نویسد: «همواره علاقه بشریت به آسمان، جهانی و پایدار بوده است». انسان‌ها برای کشف ناشناخته‌ها، کشف جهان‌های جدید و عبور از مرزهای علمی و فنی تمایل زیادی دارند. زنان و مردان ماقبل تاریخ ممکن است با کنجکاوی در دهانه غارها ایستاده باشند و از آنچه در بالای تپه بعدی است، تعجب کرده باشند. قرن‌ها بعد نیز نوجوانی در جایی از زمین، سفر به یک سیاره دور را تصور کرد.
