مجتبی اورعی غلامی

طی دهه گذشته پیشرفت‌های چشمگیری در بخش اتوماسیون شاهد بوده‌ایم. بسیاری از وظایفی که قبلاً به صورت خودکار انجام دادن‌شان را کسی متصور نمی‌شد، اکنون بدون نیروی انسانی قابل انجام است و تعداد ربات‌های صنعتی که به شدت مورد استفاده قرار گرفته‌اند، به شدت رو به افزایش است. فناوری‌های پیشرفته عمدتاً جایگزین کارهای روزمره کارگران کم مهارت شده است، در حالی که درآمد ربات‌ها برای صاحبان سرمایه جریان دارد. همه‌گیری کووید19 به احتمال زیاد این روندها را تقویت کرده و کرونا روز به روز ما را به سمت اتوماسیون پیشرفته‌تر سوق می‌دهد.

در حالی که جوامع در تلاش هستند ویروس کرونا را به عنوان مهمانی منحوس، عضوی از زندگی خود در نظر بگیرند، این پرسش کلیدی مطرح می‌شود که آیا این سبک جدید زندگی تا ابد باقی می‌ماند یا به تدریج به همان روال سابق باز خواهیم گشت؟ اگر بخواهیم این پاندمی کرونا را با توجه به این‌که تولید مهمترین عامل تعیین‌کننده روند اشتغال است، امری ثابت و پایدار در نظر بگیریم رو آوردن به اتوماسیون نه تنها امری محرز و قطعی تلقی می‌شود بلکه پیامدهای بزرگی را نیز به دنبال خواهد داشت. افرادی که به راحتی بتوان آن‌ها را با یک سیستم اتوماتیک یا خودکار جایگزین کرد و نیازی به وجود آن‌ها در صنعت خود نداشته باشیم. بله به همین راحتی داریم در مورد یک موضوع کاملاً ترسناک اما از دیدگاه اقتصادی توجیه‌پذیر صحبت می‌‌کنیم!

انتهای پیام/