سینتیا باغومیان سنگبارانی
دوم آگوست سال ۲۰۰۷ برای اولین بار نوری درخشان در کف اقیانوس قطب شمال تابید. آناتولی ساگالویچ، زیردریایی‌اش را در بستر دریا مستقر کرد و به کمک بازوی مکانیکی آن پرچم روسیه را در آن محل بر زمین نشاند. وزیر امور خارجه کانادا، پیتر مک‌کی، در واکنش به این اتفاق گفت: «ادعای مالکیت یک محل با گشتن دور دنیا و نصب پرچم در آن محل محقق نمی‌شود». در مقابل سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه اظهار کرد: «برافراشتن پرچم تنها برای بزرگداشت موفقیت ما است. درست مانند بردن پرچم به ماه. هدف این سفر تعدی به حقوق دیگران نیست بلکه برای اثبات این ادعاست که سرزمین ما تا قطب شمال کشیده شده است».
این مسئله همسو با قوانین سازمان ملل در مورد بستر اقیانوس‌هاست که آن را عنوان میراث مشترک بشریت می‌دانند. هم‌زمان با روسیه دیگر کشورها نیز به دنبال گسترش حقوق خود بر منابع اقیانوسی هستند. در این میان شرکت‌های تجاری نیز خود را برای استخراج منابع معدنی اعماق دریا آماده می‌کنند. هم‌زمان با تصمیم‌گیری‌های نهادهای بین‌المللی در مورد مشروعیت استخراج معادن و نحوه حفاظت از تنوع زیستی در آب‌های خارج از مرز‌های ملی، رقابتی نیز بین زیست‌شناسان دریا در مورد کشف اثر این تصمیمات بر اکوسیستم‌های کف اقیانوس به راه افتاده است. کنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق دریاها (UNCLOS)، معاهده‌ای بین‌المللی در مورد حقوق دریاهاست و به قانون اساسی دریاها معروف است. رسیدن به چنین توافقنامه‌ایی چندین سال طول کشید و توسط ۱۶۷ کشور و همچنین اتحادیه اروپا امضا شده است.
