دو محقق بریتانیایی – Francis O’Neill هنرمند و معلم هنر و Sofia Palazzo Corner فیزیکدان مستقل – چندین چیدمان از آینه‌های تخت و منحنی، یا آینه تخت و لنز را شناسایی کرده‌اند که می‌تواند پرسپکتیو، نسبت‌ها و نورپردازی موجود در خود-نگاره‌های مشهور نقاش قرن 17 هلندی؛ رامبراند را بازسازی کند.
این دو محقق در مقاله‌ای که در Journal Of Optics به چاپ رسیده می‌گویند که نورپردازی و فوکوس ملایم تصاویر رامبراند و استفاده لنز توسط همکاران و هنرمندان دیگر فرضیه استفاده از تکنیک‌های بصری و آینه را پشتیبانی می‌کنند.
O’Neill در سال 2012 بعد از تلاش برای نقاشی تصویر خود با استفاده از آینه تخت، پی برد که این کار تا چه حد دشوار است و دیدن جزئیات روی آینه و تمرکز بر روی بوم عملا غیرممکن به نظر می‌رسد. او می‌گوید: «من 20 سال نقاشی کرده بودم و این هنر را تدریس می‌کردم اما مهارتی در کشیدن تصویر خود نداشتم و به فکر افتادم که رامبراند چگونه موفق به انجام این کار شده بود؟»
O’Neill در ابتدا با چیدمانی از دو آینه تخت و مقعر توانست تصویر خود را روی یک سطح فلزی بازتاب دهد. این سطح اولیه از جنس فویل آلومینیوم بود که به گفته او بهترین انتخاب نبود اما توانست تئوری مورد نظر را ثابت کند.
مقاله تحقیقاتی ترکیب‌های گوناگونی که ممکن است برای ساختن بازتاب به کار رود را پیشنهاد داده است؛ آینه‌های مختلف و سطح بازتابی که تصویر را تقریبا با جزئیاتی مشابه نقاشی‌های رامبراند نمایش می‌دهند.
به گزارش دانشمند و به نقل از لایو ساینس این تئوری در ابتدا مورد مخالف تعدادی از تاریخ‌نگاران واقع شد که به گفته آنها، هیچ مدرکی دال بر استفاده رامبراند از لنز یا آینه در تاریخ مشاهده نشده است. اما O’Neill اشاره می‌کند که هنرمندان بزرگ آن دوره معمولا در مورد روش‌ها و تکنیک‌های خود با رمز و راز رفتار می‌کردند و شیوه‌های خود را به آسانی فاش نمی‌کردند.
